Uzun Bir Aradan Sonra Merhaba...

Uzun Süre yazmak gelmedi içimden. Güzelliklerle dönmeyi bekledim, dayanamadım dündüm. Boşverdim olumsuzlukları, pozitif düşünüyorum, negatifi çıkardım hayatımdan. Yok öyle zoru görünce bunalım ayakları. Anladım ki, bunalım takıldıkça daha kötüye gidiyor hayat. Değiştiremesem de iç ses FM'mi, değişecek nasılsa birgün deyip pozitif düşünmeli... :) Sen devam et çalmaya, söylemeye İÇ SES FM, ben duymuyorum ki artık seni. Kulaklarımı tıkadım, dayadım sırtımı da Sevgilime, yaşıyorum hayatı doya doya, aşkla oksijeni içime çeke çeke.

Sabah mailbox'ıma düşen mesajla, merhaba dedim bu güne ...

"Üzülme der Mevlana ve devam eder;
Bir yandan korku bir yandan ümidin varsa iki kanatlı olursun... Tek kanatla uçulmaz zaten.
Sopayla kilime vuranın gayesi kilimi dövmek değil, kilimin tozunu almaktır.
Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin?
Taş taşlıktan geçmedikçe parmaklara yüzük olamaz...
Yüzük olmayı dileyen taş, ezilmeyi yontulmayı göze almalıdır!"
"Üzülme! der Mevlana; istediğin bir şey olmuyorsa, ya daha iyisi olacağı için ya da gerçekten de olmaması gerektiği içindir..."